นักวิจัยประจำสถาบันไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เขียนและทำงานวิจัยด้านประวัติศาสตร์การเมือง ประวัติศาสตร์ความคิด ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น พิพิธภัณฑ์ศึกษา ฯลฯ มีผลงานตีพิมพ์ในวารสารวิชาการทั้งในขนบและนอกขนบ และหนังสือรวมบทความวิชาการอยู่หลายชิ้น เคยได้รับรางวัลนักวิจัยรุ่นใหม่ดีเด่น ผู้สร้างชื่อเสียงแก่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ปี 2552 และเป็นหัวหน้ากองบรรณาธิการวารสารไทยคดีศึกษา (2562 - 2564)

อาสาบ่มเพาะความคิดจากสำนักมหาวิทยาลัยเชียงใหม่แบบข้ามศาสตร์ นับแต่ระดับปริญญาตรีด้านเศรษฐศาสตร์ ปริญญาโทด้านภูมิภาคศึกษา (อนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง)
เริ่มงานขีดๆ เขียนๆ ทางวิชาการที่สำนักท่าพระจันทร์ ในช่วงบรรยากาศหลังรัฐประหาร 19 กันยายน 2549 อยู่หลายปี ก่อนกลับขึ้นไปเป็นนักเรียนประวัติศาสตร์ ในช่วงคาบเกี่ยวระหว่างรัฐประหาร 22 พฤษภาคม 2557 ต่อเนื่องเหตุการณ์สวรรคตของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช 13 ตุลาคม 2559 สำเร็จการศึกษาปริญญาเอก สาขาวิชาประวัติศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เมื่อปี 2562

กว่าจะครองอำนาจนำ : การคลี่คลายขยายตัวของเครือข่ายในหลวงภายใต้ปฏิสัมพันธ์ชนชั้นนำไทย ทศวรรษ 2490 – 2530 เรียบเรียงและปรับปรุงจากวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอก เรื่อง “ความเปลี่ยนแปลงของเครือข่ายชนชั้นนำไทย พ.ศ. 2495-2535” (2562)